Zarządzeniem z dnia 3 grudnia 2020 r. sędziego Sądu Okręgowego w G, kasacja została przyjęta na podstawie art. 530 § 1 k.p.k. jako odpowiadająca warunkom formalnym (k. 13 akt V WKK (...)) i wpłynęła do Sądu Najwyższego w dniu 5 lutego 2021 r. Należy stwierdzić, że kasacja wniesiona przez pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego jest niedopuszczalna z mocy ustawy i jako wadliwie przyjęta musiała być pozostawiona bez rozpoznania.
Zgodnie z przepisem art. 519 k.p.k., kasacja przysługuje tylko od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego kończącego postępowanie, natomiast art. 520 § 1 k.p.k. stanowi, że do wniesienia kasacji uprawnione są strony. Z kolei zgodnie z art. 524 § 1 k.p.k. termin do wniesienia kasacji dla stron wynosi 30 dni od daty doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem. Wniosek o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem należy zgłosić w sądzie, który wydał orzeczenie, w terminie zawitym 7 dni od daty ogłoszenia orzeczenia, a jeżeli ustawa przewiduje doręczenie orzeczenia, od daty jego doręczenia. Podobnie więc, jak w postępowaniu odwoławczym, doręczenie odpisu wyroku sądu odwoławczego, który podlega zaskarżeniu na mocy kasacji stanowi nie tylko warunek rozpoczęcia biegu terminu wniesienia kasacji, ale jest także niezbędnym elementem, który statuuje prawo do wniesienia kasacji. Z tej podstawowej dla postępowania kasacyjnego zasady wynika, że tylko strona, która złożyła wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego nabywa uprawnienie do złożenia kasacji w terminie 30 dni od otrzymania odpisu tego uzasadnienia. Pisemne uzasadnienie tych orzeczeń sąd odwoławczy co do zasady sporządza na wniosek strony (art. 457 § 2 k.p.k. w zw. z art. 518 k.p.k.). Nie może przy tym ulegać wątpliwości, że złożenie wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia otwiera drogę do wniesienia kasacji jedynie tej stronie, która złożyła ten wniosek - a nie innej, nawet znajdującej się po tej samej stronie "procesowej", np. oskarżycielowi posiłkowemu w sytuacji, gdy wniosek o uzasadnienie złożył prokurator, albo vice versa.
Tymczasem z akt niniejszej sprawy wynika, że inna strona procesowa złożyła wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku Sądu odwoławczego, natomiast inna wniosła kasację od tego wyroku. I tak, na karcie 321 (a następnie na k. 1 akt WKK) znajduje się wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku w sprawie o sygn. akt V Ka (...), złożony przez adw. P.B. w imieniu oskarżyciela posiłkowego D. S. Uzasadnienie to zostało doręczone na podany przez pełnomocnika adres (k. 3 akt WKK). Tymczasem kasację w przedmiotowej sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w G z dnia 18 września 2020 r., złożył radca prawny C. G., jako pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego T. D. Na tej podstawie należało dojść do wniosku, że oskarżyciel posiłkowy T. D. nie uzyskał prawa do wniesienia kasacji, gdyż to nie w jego imieniu został złożony wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego.
Nie może zmienić oceny prawnej tej sytuacji fakt, że do kasacji zostało załączone pełnomocnictwo wskazujące na to, że r.pr. C. G. otrzymał upoważnienie do sporządzenia i wniesienia kasacji oraz reprezentowania w postępowaniu kasacyjnym przed Sądem Najwyższym także od drugiego oskarżyciela posiłkowego - D. S. Z treści kasacji bowiem w żaden sposób nie wynika, by złożona była w imieniu tego właśnie drugiego oskarżyciela posiłkowego. Pełnomocnik nie pozostawił żadnej wątpliwości - zarówno w nagłówku tego pisma procesowego, jak i w jego petitum - że "działa w imieniu i na rzecz oskarżyciela posiłkowego T. D., którego stosowne pełnomocnictwa przedkłada do akt sprawy". Nie można uznać, że tożsamość pełnomocnika prowadzi do możliwości utożsamienia dwóch odrębnych stron procesowych, tj. dwóch oskarżycieli posiłkowych realizujących swoje interesy procesowe w tej samej sprawie. Przekazanie pełnomocnikowi określonych praw do reprezentacji nie powoduje bowiem, że w istocie dane pismo procesowe zostało złożone w jego imieniu - zwłaszcza, jeśli nie wskazuje na to sama treść tego pisma.
W konsekwencji, nie można uznać, że oskarżyciel posiłkowy T. D. uzyskał w niniejszej sprawie uprawnienie do wniesienia kasacji, tak więc należało pozostawić bez rozpoznania kasację pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego, jako wniesioną przez podmiot do tego nieuprawniony.
Jeżeli nie są Państwo zadowoleni z wyniku postępowania karnego i są zdecydowani na wniesienie kasacji prosimy o kontakt.