Zgodnie z treścią art. 520 § 1 k.p.k. do wniesienia kasacji uprawnione są strony. Prawo do wniesienia kasacji przysługuje też pełnomocnikowi procesowemu. Wyznaczenie obrońcy z urzędu uprawnia go do działania w całym postępowaniu, nie wyłączając czynności po uprawomocnieniu się orzeczenia, jeżeli nie zawiera ograniczeń (art. 84 § 1 k.p.k.). Taki pełnomocnik może sporządzić kasację również z własnej inicjatywy, ale w imieniu strony procesu realizując jej uprawnienia procesowe, a nie w imieniu własnym. Na fakt złożenia kasacji we własnym imieniu, a nie w imieniu skazanej przekonuje treść oświadczenia złożonego przez skazaną (k.516 akt III K (...)), która pozwala również na uznanie, że powołanie się w kasacji na uprawnienie do jej sporządzenia związane z pełnieniem funkcji obrońcy z urzędu miało na celu zamaskowanie rzeczywistego charakteru środka zaskarżenia. Wobec powyższego należało stwierdzić, że kasacja została złożona przez osobę nieuprawnioną i z tego powodu należało, na podstawie art. 531 § 1 k.p.k., pozostawić ją bez rozpoznania. Na marginesie poczynionych rozważań należało przypomnieć, że obrońca skazanej wykorzystała już procedurę przewidzianą w art. 426 § 2 k.p.k. w zakresie możliwości kwestionowania ustalonych kosztów procesu./p>
Jeżeli nie są Państwo zadowoleni z wyniku postępowania karnego i są zdecydowani na wniesienie kasacji prosimy o kontakt.