Kasację obrońcy skazanego należało uznać za oczywiście bezzasadną w rozumieniu art. 535 § 3 k.p.k.
Zgodnie z treścią art. 519 k.p.k. kasacja strony jest nadzwyczajnym środkiem zaskarżenia skierowanym przeciwko prawomocnemu orzeczeniu wydanemu przez sąd odwoławczy na skutek rozpoznania przez ten sąd zwykłego środka odwoławczego.
Na wstępie rozważań zaznaczyć należy, że w orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalone jest stanowisko, że celem postępowania kasacyjnego jest wyeliminowanie z obrotu prawnego orzeczeń dotkniętych poważnymi wadami w postaci bezwzględnych przyczyn odwoławczych lub innych naruszeń prawa, ale o charakterze rażącym a jednocześnie takich, które miały istotny wpływ na treść zapadłego orzeczenia.
W orzecznictwie zasadnie podkreśla się również, że możliwość wniesienia skutecznej kasacji jest zatem ze wskazanych wyżej powodów istotnie ograniczona. Postępowanie kasacyjne nie może więc służyć temu, aby doszło do ponowienia zwykłej kontroli odwoławczej. W toku takiego postępowania z założenia nie dokonuje się zatem kontroli poprawności oceny poszczególnych dowodów, nie weryfikuje zasadności i trafności dokonanych ustaleń faktycznych oraz nie bada się współmierności orzeczonej kary (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 września 2017 r., IV KK 276/17, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 lipca 2019 r., II KK 210/19).
W pierwszej kolejności wskazać należy, iż w sprawie przedmiotowej, wbrew twierdzeniom skarżącego, nie zaistniała bezwzględna przyczyna odwoławcza określona w art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k. Zarzut ten uznać należy za oczywiście bezzasadny. W tym zakresie należy podzielić stanowisko prokuratora zawarte w odpowiedzi na kasację. Prokurator trafnie wskazał, iż przypisane w wyroku popełnienie przez skazanego czynu do co najmniej 16 września 2015 r. (nie zaś prawidłowo do co najmniej 16 czerwca 2015 r.) jest wynikiem oczywistej omyłki pisarskiej o sprostowanie której prokurator wystąpił do Sądu Okręgowego w Białymstoku. Postanowieniem z dnia 31 października 2022 r. Sąd Okręgowy w Białymstoku powyższy wyrok w tym zakresie sprostował (prawomocność postanowienia stwierdzono na dzień 23 listopada 2022 r.).
Zatem stawianie tego rodzaju zarzutu jest całkowicie chybione i nieuzasadnione.
Za chybiony i nieuzasadniony uznać należy także zarzut z pkt 1 wniesionej kasacji. Wskazać bowiem należy, że K. P został skazany za czyn z art. 197 § 3 k.k. popełniony w ramach czynu ciągłego, który to czyn bez wątpienia należy do katalogu przestępstw wskazanych w art. 10 § 2 k.k., zatem skazany ponosi odpowiedzialność karną za zachowania składające się na ten czyn, zarówno za te które nastąpiły przed ukończeniem przez niego 17 lat, jak i po osiągnięciu tego wieku. Zaznaczyć jednocześnie należy, że za zbrodnię zgwałcenia, której dopuścił się skazany, może odpowiadać osoba, która w chwili czynu miała ukończone 15 lat. Stanowisko Sądu Apelacyjnego w tym zakresie zostało w sposób szczegółowy wyjaśnione w uzasadnieniu przedmiotowego wyroku, z którego jednoznacznie wynika, iż popełniona zbrodnia cechuje się znaczną szkodliwością społeczną i świadczy o głębokiej demoralizacji skazanego. Nie sposób zatem przyjąć, co sugeruje obrońca skazanego, iż Sąd Apelacyjny nie poczynił w oparciu o treść art. 10 § 2 k.k. ustaleń co do okoliczności sprawy oraz stopnia rozwoju sprawcy, jego właściwości i warunków osobistych przemawiających za zastosowaniem środków wychowawczych i poprawczych. W tym zakresie Sąd odwoławczy odnosząc się do zarzutów zawartych w pkt 4 i 5 apelacji obrońcy k.p. zasadnie uznał, że za zastosowaniem wobec skazanego środków poprawczych lub wychowawczych nie przemawiały okoliczności sprawy w tym stopień rozwoju skazanego oraz jego właściwości i warunki osobiste. W tym zakresie trafnie uznano, że wielokrotne gwałcenie dziecka świadczy o głębokiej demoralizacji skazanego, co potwierdza również opinia sądowa psychiatryczno-seksuologiczna znajdująca się w aktach sprawy. Sąd Apelacyjny nie stracił także z pola widzenia faktu, że obecnie skazany ma 24 lata, co sprawia, że stosowanie wobec niego środków poprawczych lub wychowawczych byłoby zupełnie bezsensowne a nadto, że zgodnie z przepisami ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich mogą być one stosowane do ukończenia 21 roku życia.
Za bezzasadne również należy uznać zarzutu z pkt 2 i 3 wniesionej kasacji. Wskazane zarzuty obrazy przez Sąd drugiej instancji art. 7 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. w zw. z art. 366 § 1 k.p.k. i z art. 457 § 3 k.p.k. oraz art. 433 § 2 k.p.k. w zw. z art. 457 § 3 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. stanowią w istocie próbę wywołania ponownej kontroli odwoławczej wyroku sądu pierwszej instancji, co jest niedopuszczalnym postąpieniem w postępowaniu kasacyjnym. Należy wskazać, że naruszenie art. 433 § 2 k.p.k. i art. 457 § 3 k.p.k. następuje wówczas, gdy sąd odwoławczy nie rozważy w ogóle podniesionych w apelacji zarzutów, tzn. nie odniesie się do nich, bądź gdy odniesienie to jest pozorne i nie ma charakteru merytorycznego, co w sprawie niniejszej nie nastąpiło. Zaznaczyć należy, że zarzucanie naruszenia art. 433 § 2 k.p.k. jak i art. 457 § 3 k.p.k. nie może sprowadzać się wyłącznie do krytyki wyroku sądu odwoławczego bowiem autor kasacji uważa, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie daje podstaw do skazania K. P.
Analiza przedmiotowej sprawy w kontekście obrazy tych przepisów, prowadzi do wniosku, że Sąd odwoławczy w sposób rzetelny i merytoryczny rozważył wszystkie zarzuty apelacyjne, co jednoznacznie wynika z treści uzasadnienia wyroku Sądu Apelacyjnego. Sąd odwoławczy podzielając ocenę dowodów i akceptując ustalenia faktyczne będące udziałem Sądu I instancji, odniósł się w sposób rzetelny i merytoryczny do wszystkich zarzutów i okoliczności podniesionych przez skarżącego w zwykłym środku odwoławczym i swoje stanowisko w tym zakresie w sposób szczegółowy i wnikliwy uzasadnił, uznając zasadnie, że wszystkie zgromadzone w sprawie dowody ocenione zostały w aspekcie ich wiarygodności w granicach określonych przez art. 7 k.p.k.
Jeżeli nie są Państwo zadowoleni z wyniku postępowania administracyjnej i są zdecydowani na wniesienie skargi kasacyjnej prosimy o kontakt.