Otóż zgodnie z art. 871 § 1 k.p.c. w postępowaniu przed Sądem Najwyższym obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych, a w sprawach własności intelektualnej także przez rzeczników patentowych. Zastępstwo to dotyczy także czynności procesowych związanych z postępowaniem przed Sądem Najwyższym, podejmowanych przed sądem niższej instancji.
Z kolei § 2 tego artykułu stanowi, że przepisu § 1 nie stosuje się w postępowaniu o zwolnienie od kosztów sądowych oraz o ustanowienie adwokata, radcy prawnego lub rzecznika patentowego oraz gdy stroną, jej organem, jej przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem jest sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, a także gdy stroną, jej organem lub jej przedstawicielem ustawowym jest adwokat, radca prawny lub radca Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, a w sprawach własności intelektualnej rzecznik patentowy.
Skarżąca nie wykazała w zażaleniu zdolności postulacyjnej w powyższym rozumieniu, tzn. że spełnia warunki do osobistego wniesienia zażalenia.
W tym stanie rzecz należało orzec, jak w sentencji, na podstawie art. 3941 § 3 w zw. z art. 3986 § 2 i 3 w zw. z art. 871 § 1 i 2 k.p.c.
Zażalenie okazało się niedopuszczalne również z tej przyczyny, że orzeczenia Sądu Najwyższego nie podlegają zaskarżeniu. Na marginesie należy wskazać, że pomimo oczywistości w tym zakresie, w judykaturze wyjaśniono tę kwestię (zob. np. postanowienia SN: z 12 czerwca 2012 r., III SO 7/12 i 13 marca 2012, III SO 3/12).
W uzasadnieniu orzeczenia z 12 czerwca 2012 r. wskazano m.in., że zaskarżalność orzeczenia Sądu Najwyższego stanowiłaby wyjątek, który musiałby być wyraźnie uregulowany. Wyłączenie zaskarżenia orzeczeń Sądu Najwyższego wynika z ustrojowego usytuowania tego Sądu (art. 175 i art. 183 Konstytucji RP), który nie jest sądem powszechnym, a więc ani sądem pierwszej, ani sądem drugiej instancji. W każdym systemie sądownictwa istnieje najwyższa instancja sądowa, której orzeczenia nie podlegają dalszemu zaskarżeniu. Tak jest co do orzeczeń - wyroków i postanowień - Sądu Najwyższego. Stronie nie przysługuje ani zażalenie
(art. 3941 k.p.c.), ani skarga kasacyjna (art. 3981 k.p.c.), ani skarga o stwierdzenie 3 niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 4241 k.p.c.) - (zob. postanowienie SN z 20 czerwca 2007 r., I UZ 13/07).
Z tych względów orzeczono, jak w sentencji.
Jeżeli nie są Państwo zadowoleni z wyniku postępowania cywilnego i są zdecydowani na wniesienie skargi kasacyjnej prosimy o kontakt.