Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego, przesłanka oczywistej zasadności skargi kasacyjnej (art. 3989 § 1 pkt 4 k.p.c.) spełniona jest wówczas, gdy zachodzi niewątpliwa, widoczna na pierwszy rzut oka, tj. bez konieczności głębszej analizy, sprzeczność orzeczenia z przepisami prawa nie podlegającymi różnej wykładni. Skarżący powinien uzasadnić tę oczywistość, wskazując jedynie na argumenty mieszczące się w zakresie kognicji Sądu Najwyższego. Nie może więc powoływać się na wadliwość ustaleń faktycznych, ani opierać na innych faktach niż stanowiące podstawę rozstrzygnięcia. (zob. np. postanowienia SN z 11 stycznia 2022 r., II USK 384/21; z 22 grudnia 2021 r., II CSK 390/21; z 31 maja 2021 r., III CSK 152/20; z 13 maja 2021, III USK 103/21 oraz z 9 marca 2021 r., IV CSK 412/20).
Podstawą wywodu przedstawionego na uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania jest mylne utożsamienie przez skarżącego skutków derogacyjnych wyroku Trybunału Konstytucyjnego, które polegają na usunięciu przepisu niezgodnego z Konstytucją z systemu prawnego ze skutkami prawotwórczymi, tj. wykreowaniem prawa podmiotowego poprzez wydanie wyroku TK. W polskim systemie prawnym wyroku TK mają jedynie skutek derogacyjny. Jeżeli zaś z wydanego orzeczenia wynika konieczność przyznania określonego rodzaju praw określonym podmiotom, to obowiązek wypełnienia wyroku spoczywa - zgodnie z zasadą trójpodziału władz - na ustawodawcy. Na marginesie należy zaznaczyć, że uchybienie ustawodawcy wskazane w wyroku Trybunału Konstytucyjnego zostało naprawione poprzez uchwalenie ustawy o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów z 4 kwietnia 2014 r., zgodnie z którą powodowi przyznano należne mu świadczenie. W ten sposób zachowana została ciągłość ekonomiczna świadczeń na jego rzecz.
Jeżeli nie są Państwo zadowoleni z wyniku postępowania cywilnego i są zdecydowani na wniesienie skargi kasacyjnej prosimy o kontakt.