W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się, że przesłankę dopuszczalności środka zaskarżenia stanowi co do zasady pokrzywdzenie orzeczeniem (gravamen). Istnieje ono wtedy, gdy zaskarżone orzeczenie jest obiektywnie w sensie prawnym niekorzystne dla skarżącego, ponieważ z punktu widzenia jego skutków związanych z prawomocnością materialną skarżący nie uzyskał ochrony prawnej, którą zamierzał osiągnąć przez swoje działanie procesowe. Brak tak rozumianego interesu prawnego prowadzi do odrzucenia środka odwoławczego. Pozwany zaskarżył skargą kasacyjną wyrok Sądu Apelacyjnego między innymi w części dotyczącej punktu pierwszego wyroku Sądu drugiej instancji w zakresie w jakim oddalono jego apelację. Rozstrzygnięcie Sądu Apelacyjnego w punkcie pierwszym wyroku nie zawiera jednak oddalenia apelacji pozwanego. Zmieniono w nim wyrok
Sądu pierwszej instancji poprzez częściowe oddalenie powództwa w zakresie dotyczącym odsetek ustawowych. Skarżący w tym zakresie, w wyniku uwzględnienia jego apelacji, uzyskał ochronę prawną. Nie miał więc interesu prawnego aby zaskarżyć rozstrzygnięcie w tym zakresie ponownie skargą kasacyjną. Rozstrzygnięcie o częściowym oddaleniu apelacji, w zakresie uwzględnionego powództwa, zawiera punkt drugi wyroku Sądu drugiej instancji. Z tych względów skarga kasacyjna w części obejmującej zaskarżony wyrok w zakresie, w którym uwzględniono apelację pozwanego podlegała odrzuceniu.
Z powyższych względów skarga kasacyjna w części, w której dotyczy wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu, zmieniającego wyrok Sądu pierwszej instancji poprzez częściowe oddalenie powództwa o zasądzenie świadczenia pieniężnego na rzecz powodów (pkt. 1 wyroku) podlegała odrzuceniu (art. 3986 k.p.c.).
Jeżeli nie są Państwo zadowoleni z wyniku postępowania cywilnego i są zdecydowani na wniesienie skargi kasacyjnej prosimy o kontakt.