Zażalenie nie jest uzasadnione. Art. 3982 § 1 k.p.c. stanowi, że skarga kasacyjna jest niedopuszczalna w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż pięćdziesiąt tysięcy złotych, a w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych - niższa niż dziesięć tysięcy złotych. Jednakże w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych skarga kasacyjna przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia w sprawach o przyznanie i o wstrzymanie emerytury lub renty oraz o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego. Niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia skarga kasacyjna przysługuje także w sprawach o odszkodowanie z tytułu wyrządzenia szkody przez wydanie prawomocnego orzeczenia niezgodnego z prawem. W przytoczonym przepisie ustawodawca zastosował kryterium wartościowe dopuszczalności skargi kasacyjnej. Dla oceny jakiego rodzaju sprawa (cywilna, rodzinna, z zakresu prawa pracy) była poddana pod osąd - miarodajny jest moment zamknięcia rozprawy przed sądem drugiej instancji oraz rzeczywista podstawa faktyczna powództwa, a nie postępowanie, w jakim niezgodnie z przepisami dana sprawa została rozpoznana. To samo dotyczy identyfikacji kategorii spraw wymienionych w kolejnych jednostkach redakcyjnych art. 3982 k.p.c. (zob. np. postanowienia SN: z 19 grudnia 2001 r. IV CZ 198/01, LEX nr 53109; z 14 listopada 2000 r., II CZ 88/00, oraz wyrok SN z 25 marca 2009 r., V CSK 380/08, LEX nr 492143; postanowienie SN z 5 kwietnia 2012 r., II CZ 198/11, LEX nr 1170232).
W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalony jest pogląd, że w sprawach, w których dopuszczalność skargi kasacyjnej jest uzależniona od wartości przedmiotu zaskarżenia, sąd jest uprawniony do jej badania i oznaczenia prawidłowej wysokości. Brak formalnego sprawdzenia wartości przedmiotu 3 zaskarżenia podanej w apelacji (zażaleniu) nie eliminuje możliwości weryfikacji tej wartości (zob. postanowienia SN z: 8 grudnia 2016 r., I CZ 97/16, 20 stycznia 2017 r., I CZ 105/16, 11 stycznia 2022 r., II UZ 64/21; 19 grudnia 2023 r., III CZ 336/23).
W rozpatrywanej sprawie sądy meriti prawidłowo ustaliły, że przytoczone w pozwie okoliczności faktyczne (niezaprzeczone w toku procesu przez stronę pozwaną) jednoznacznie przemawiają za zaklasyfikowaniem jej jako sprawy stricte cywilnej o prawa majątkowe (a nie z zakresu prawa pracy). W konsekwencji wniesiona przez stronę pozwaną skarga kasacyjna, w której jako wartość przedmiotu zaskarżenia wskazano kwotę niższą niż pięćdziesiąt tysięcy złotych podlegała odrzuceniu.
Mając powyższe na względzie - Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814 k.p.c. w zw. z art. 3941 § 3 k.p.c. - orzekł jak w sentencji.
Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zażaleniowego znajduje swoją podstawę w art. 3941 § 3 k.p.c. w związku z art.: 39821, 391 § 1, 397 § 3, 98 § 1 i § 3 k.p.c. i art. 99 k.p.c. oraz w związku z § 10 ust. 2 pkt 2 i § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1935).
Jeżeli nie są Państwo zadowoleni z wyniku postępowania cywilnego i są zdecydowani na wniesienie skargi kasacyjnej prosimy o kontakt.