Skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu. Zgodnie bowiem z art. 3982 § 2 pkt 1 k.p.c. skarga kasacyjna nie przysługuje m.in. w sprawach o alimenty. W orzecznictwie Sądu Najwyższego zostało już wyjaśnione, że powyższe wyłączenie dopuszczalności skargi kasacyjnej obejmuje wszelkie postacie powództw dotyczących alimentów (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 stycznia 2018 r., III CZ 50/17 oraz przywołane w uzasadnieniu judykaty).
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł na podstawie art. 3986 § 3 k.p.c.
Wniosek strony pozwanej o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego należało oddalić, gdyż nie zachodziła konieczność zajmowania merytorycznego stanowiska (w odpowiedzi na skargę kasacyjną pozwana Gmina wnosiła o odmowę przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania względnie o jej oddalenie), lecz należało wnosić o odrzucenie skargi kasacyjnej. W konsekwencji przyjęty w odpowiedzi na skargę kasacyjną kierunek obrony nie może być zakwalifikowany jako celowa obrona w rozumieniu art. 98 § 1 k.p.c. w zw. art. 39821 k.p.c. i art. 391 § 1 k.p.c., uzasadniająca zasądzenie tych kosztów.
Z kolei o wynagrodzeniu należnym pełnomocnikowi z urzędu orzeczono na podstawie art. 29 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 1184) w zw. z § 4 ust. 1 i 3 w zw. z § 16 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 18). Jakkolwiek skarga kasacyjna została odrzucona, a zatem nie można mówić o efektywnej potrzebie świadczenia pomocy prawnej, ale należy zauważyć, że to Sąd Okręgowy ustanowił pełnomocnika z urzędu celem sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej (k. 206).
Niemniej jednak podstawę ustalenia wysokości wynagrodzenia nie mogła stanowić wartość przedmiotu zaskarżenia, skoro co do zasady w tego rodzaju sprawach skarga kasacyjna w ogóle nie przysługuje, lecz minimalna stawka w postępowaniu 3 kasacyjnym, z tym że jako miarodajną należało przyjąć kwotę 240 zł netto (a nie 120 zł netto, która byłaby niewspółmiernie niska), jak w odniesieniu do pełnomocników z wyboru (zob. § 10 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie Dz. U. poz. 1800 z późn. zm.).
Jeżeli nie są Państwo zadowoleni z wyniku postępowania cywilnego i są zdecydowani na wniesienie skargi kasacyjnej prosimy o kontakt.